Oyun bozukluğu nedir?

Göre ICD-11 , oyun bozukluğu olan insanlar sorun onlar dijital veya video oyunları oynamak harcamak süreyi kontrol var. Ayrıca, diğer aktivitelere göre oyun oynamaya öncelik verir ve oyun davranışlarından olumsuz etkilenirler.

DSÖ, araştırmayı gözden geçirip uzmanlarla görüştükten sonra durumu sınıflandırmaya karar vermiştir. DSÖ, bu sınıflandırmanın oyun bozukluğuna ve önleme ve tedavisine daha fazla odaklanacağını iddia etmektedir.

Oyun bozukluğu , Amerikan Psikiyatri Birliği (APA) ‘nın daha fazla çalışmayı gerektirdiği için Diyagnostik ve İstatistiksel Ruhsal Bozukluk El Kitabı ( DSM-5 ) belgesinde etiketlenmiş olması koşuluyla internet oyun bozukluğu (IGD) ile benzerlik göstermektedir . APA şu anda IGD’yi resmi bir koşul olarak kabul etmemektedir.

Bu yazıda, oyun bozukluğunun belirtilerini ve semptomlarını tartışıyor ve oyuncuların sınıflandırmasının ne anlama geldiğini araştırıyoruz.

DSÖ’nün tanımına göre, oyun bozukluğu olan bir kişi, en az 12 ay boyunca aşağıdaki özellikleri gösterecektir:

• Oyun alışkanlıkları üzerinde kontrol eksikliği
• Oyunculuğu diğer ilgi ve etkinliklere göre önceliklendirmek
• olumsuz sonuçlarına rağmen oyun oynamaya devam etmek

Bir teşhis için, bu davranışlar, bir kişiyi etkileyecek kadar şiddetli olmalıdır:

• aile hayatı
• sosyal hayat
• Kişisel hayat
• Eğitim
• iş

Bazı araştırmalara göre , oyun bağımlılığı diğer duygudurum bozuklukları ile birlikte oluşabilir:

• anksiyete bozuklukları
• depresyon
• stres

Oyun oynamaktan dolayı uzun süre fiziksel olarak hareketsiz kalan insanlar da, obezite , uyku problemleri ve diğer sağlık sorunları için daha yüksek risklere sahip olabilirler.

DSÖ , ICD-11’deki bağımlılık davranışı nedeniyle oyun bozukluğunu bir bozukluk olarak sıralamıştır .

Oyun bağımlılığı, diğer bağımlılık türlerine birçok yönden benzerdir. Bozukluğu olan insanlar genellikle oyun oynamak için çok zaman harcarlar, bu davranışa güçlü bir duygusal bağlılık gösterirler ve sonuç olarak daha az sosyal bağlantı yaşayabilirler.

Diğer bağımlılıklarda olduğu gibi, oyun bozukluğu aile hayatı, ilişkiler ve iş veya eğitim üzerinde olumsuz bir etkiye sahip olabilir. Bu, oyunu eleştirenleri rahatsız edebilir veya suçluluk duygusuna neden olabilir.

WHO sınıflandırması, oyun bozukluğu teşhisine yol açabilecek davranışları tanımlamasına rağmen, tıp profesyonellerinin bu davranışları nasıl değerlendirecekleri henüz net değildir.

Uzmanların, birisinin oyun bozukluğuna sahip olup olmadığının belirlenmesine yardımcı olmak için, anketler ve yapılandırılmış görüşmeler gibi tanısal testler geliştirmeleri gerekebilir. Bilgisayar ve video oyun bağımlılığı standart ölçüsü olan İnternet Oyun Bozukluğu Ölçeği’ne (IGDS) benzer bir şey kullanabilirler.

Oyun bozukluğu yeni bir sınıflandırmadır, dolayısıyla henüz net bir tedavi planı mevcut değildir. Bununla birlikte, kumar bağımlılığı gibi diğer bağımlılık davranışlarına yönelik tedavilerin de oyun bozukluğuyla ilgili olması muhtemeldir.

Zorlayıcı kumar için tedavi, terapi, ilaç ve kendi kendine yardım gruplarını içerebilir.

IGD’nin tedavisi ile ilgili 2017 tarihli bir çalışmaya göre , birkaç tedavi tipini birleştirmek yararlı olabilir. Araştırmada, araştırmacılar aşağıdaki tedavileri kullandılar:

• Psikoeğitim . Bu, kişiyi oyun davranışları ve zihinsel sağlık üzerindeki etkileri hakkında eğitmeyi içerir .
• Her zamanki gibi tedavi . Oyun bozukluğuna uyması için bağımlılık tedavisine uyum sağlamak mümkündür. Tedavi, kişinin istekleri kontrol etmesine, irrasyonel düşüncelerle başa çıkmasına ve baş etme becerilerini ve problem çözme tekniklerini öğrenmesine yardımcı olmaya odaklanır.
• Intrapersonal . Bu tedavi, insanların kimliklerini keşfetmelerine, öz saygılarını geliştirmelerine ve duygusal zekalarını geliştirmelerine yardımcı olur.
• Kişilerarası . Bu tedavi sırasında birey, iletişim becerileri ve atılganlıklarıyla çalışarak başkalarıyla nasıl etkileşimde bulunacağını öğrenecektir.
• Aile müdahalesi . Oyun bozukluğu başkalarıyla ilişkileri olumsuz yönde etkiliyorsa, aile üyelerinin terapinin bazı yönlerine katılmaları gerekebilir.
• Yeni bir yaşam tarzının geliştirilmesi . Aşırı oyun oynamayı önlemek için, insanlar becerilerini ve yeteneklerini keşfetmeli, kendileri için hedefler belirlemeli ve zevk aldıkları oyun dışındaki aktiviteleri bulmalıdır.

Bu sadece önerilen bir tedavi modelidir. Diğer araştırmacıların oyun bozukluğu için alternatif tedaviler önermesi muhtemeldir.

Anksiyete ve depresyon gibi birlikte ortaya çıkan durumlar da tedavi gerektirebilir.

Bazı oyun davranışlarının sorunlu olduğuna şüphe yoktur. Aşırı oyun hatta bazı durumlarda ölümle sonuçlandı. Ancak bilgisayar ve video oyunları oynayan kişilerin çoğunun endişelenmesine gerek yok.

IGD ile ilgili araştırmalara göre , çevrimiçi oyunlar oynayan kişilerin çoğu negatif belirtileri bildirmiyor ve IGD kriterlerini karşılamıyor. Araştırmacılar, insanların sadece yüzde 0,3-1,0’inin bir IGD teşhisi için geçerli olduğunu düşünüyor.

Video oyun bağımlılığı kriterlerini karşılayanlar başka bir araştırmaya göre daha zayıf duygusal, fiziksel, zihinsel ve sosyal sağlığa sahip olma eğilimindedir .

Bu çalışmaların her ikisinin de, WHA’nın oyun bozukluğu kriterleri yerine APA’nın IGD kriterlerini kullandığını, ancak iki bozukluğun belirtileri arasında bir miktar örtüşme olduğunu belirtmek önemlidir.

Bazı uzmanlar video oyunları oynamanın özellikle çocuklar için bazı faydalar sağlayabileceğine inanıyor. Araştırma , oyunun çocukların bilişsel ve sosyal becerileri üzerinde olumlu etkileri olabileceğini göstermektedir.

Oyun bozukluğu yaygın olmasa da, insanlar oyun oynamak için harcadıkları zamanın farkında olmalıdırlar. Ayrıca oyunun diğer aktivitelerine, fiziksel ve zihinsel sağlıklarına ve başkalarıyla ilişkilerine olan etkisini de izlemelidirler.

Bazen, aşırı oyun depresyon veya kaygı gibi başka bir konuyu maskeleyebilir. Temel sorun için yardım aramak video oyunları üzerindeki aşırı güvene son verebilir.

Oyun bozukluğunun ICD-11’deki sınıflandırması hem destek hem de eleştiri üretmiştir.

Teknoloji bağımlılığı konusunda uzman olan Dr. Richard Graham, DSÖ’nün oyun bozukluğunu doğrulamasını desteklemiş , ancak endişeli ebeveynlerin oyun bozukluğu için hevesli oyun oynamasıyla ilgili endişelerini dile getirmiştir.

Bazı akademisyenler , Oyun Bozukluğu Dergisi’nin oyun bozukluğunun sınıflandırılması konusundaki endişelerini belirten bir makalesine katkıda bulunmuştur . Graham’ın oyun alışkanlıkları ve insanların özellikle çocuklar ve gençler gibi yanlış bir teşhis alması konusunda ahlaki paniğe dair endişelerini dile getiriyorlar.

Yazarlar oyun bozukluğu için araştırma tabanının kalitesini sorgulamakta ve tanı koymanın zorluklarını vurgulamaktadır. Ayrıca, oyun bozukluğu için kriterleri formüle etmek için madde bağımlılığı ve kumar oynama bozuklukları kullanmakla da ilgilenirler.

Oyun bozukluğu, DSÖ’nün ICD-11’inde yeni sınıflandırılmış bir durumdur. Ancak, çevrimiçi ve video oyunları oynayan kişilerin yalnızca küçük bir kısmının oyun bozukluğu için gerekli kriterleri karşılaması muhtemeldir. Tartışma, tanıyı çevreler ve daha fazla araştırmanın gerekli olduğu açıktır.

Oyunun sağlıklarını veya ilişkilerini olumsuz yönde etkileyebileceğinden endişelenenler, bir doktor veya bir akıl sağlığı uzmanı ile konuşmalıdırlar.