Uyum kavramı genel olarak bireyin hem kendisi hem de çevresi ile iyi ilişkiler kurabilmesi ve bu ilişkileri iyi sürdürebilme derecesi şeklinde tanımlanmaktadır. Çocukların gelişim süreci içeresinde hem kendisin de meydana gelen değişiklikleri uygun davranış ve tutumlar göstermesi hem de diğer insanlarla olan ilişkilerini ahenkli bir biçimde uzlaştırabilmesi çok önemlidir aslında bu bir denge durumudur. Bu dengenin oluşmadığı durumlarda çocuklarda davranış problemleri baş göstermektedir.
Uyum problemleri açısından bakıldığı zaman bireyin gelişim dönemi çok önemlidir.
Çocukların uyum problemlerinde gelişim dönemi baz alınmalı gelişim dönemleri dikkat edilmelidir. Uyumsuz davranış belli bir döneme mi ait yoksa kalıcı belirtiler mi göstermekte buna dikkat edilmelidir. Davranış probleminin sıklığı ve şiddeti aynı zamanda dikkat edilmesi gereken diğer bir unsurdur. Çocuklar uyum dışı görülen davranışlarını dışa yönlendirebildikleri gibi aynı zaman da kendi içinde de yaşayabilmektedirler.
