Çocukların kendilerine doğdukları andan itibaren ilk etapta bebeklerin ifade etme yolları ağlamak zaten. Daha sonra dil gelişimi ile beraber çocuk kendini konuşarak ifade etmeye başlar.
Çocuk gerçekten anlaşılmadığını hissediyorsa bir tür kendini anlatamıyorsa dili yetersiz kalabilir.
Ora ayrı konu ama anlaşılmamak bunun için önemli bir şey ağlamaya başlar artık yani bir boşalımdır. Yani ifade edememenin verdiği bir gerilimi atmaya çalışır çocuk. Bide bunun yetişkin tarafından algılanışı var eğer biz zaten çok başarı odaklıysak soruna tahammülümüz yoksa her sorunu hep çözmeye çalışıyorsak çocuğun ağlaması bizim için bir sorun olduğu mesajıdır.
Biz genelde hep çocuklara şunu söylüyoruz.
Ağlama, ağlama, ağlama, ağlama yani neden ağladığı ya da kendini nasıl hissettiğini arkasına bakmak lazım biraz yani sen bunu bunu hissediyorsun şimdi onun için üzgünsün ya da onun için kızgınsın bunları çocuğa ifade ederseniz sık sık o da neden üzüldüğünü, neden kızdığını, neden kendini gergin hissettiğini anlamlandıracak ve bunu böyle ifade etmeyi öğrenecek. Ağlama demek yerine bu yoldan gitmek daha sağlıklı olur.
