Pek çok ebeveynin endişe ettiği durumlardan birisi de çocuklarının silahlarla oynamasıdır. Böyle bir durum olduğunda hemen çocuğunu durdurup bunun doğru bir davranış olmadığını söyleyip çocuğunu başka bir oyuna yönlendirebiliyorlar. Ancak böyle bir durum olduğunda çocuk ya oyun oynamaktan vazgeçiyor ya da başka bir oyuna yöneliyor. Ancak her ikisinde de duygularını bastırmış oluyor. Oysa ki oyunlar bizim duygularımızı yansıtmamız için bulunmaz bir ortamdır.
Çocuklar her zaman neşe dolu olmak zorunda değiller bazen öfkeyi hissedebilirler, kaygı ve korku hissedebilirler ve bunu da oyunlarında yansıtırlar. Bu yüzden aslında oyun iyileştirici güce sahiptir. Ancak biz bu durumu engellediğimizde bu iyileştirici etkiyi de ortadan kaldırmış oluyoruz. Çocuklar silahlarla oynadığında önemli olan nokta silahlarla oynarmış gibi bir davranışa dönüştürmemesi yani o silahla başkasına vurmaması, zarar vermemesi. Böyle bir durum olduğunda, gerçekten zarar verici bir eylem olduğunda tabi ki müdahale edilmesi ve sınır koyulması önemlidir.
Bununla birlikte şiddet içerikli bilgisayar oyunları çocukların agresifleşmesine yol açmaktadır. Bunun sebebi ise sürekli dışarıdan bir uyarıma maruz kalmasıdır. Bu bilgisayar oyunu üzerine herhangi bir kontrolü yoktur tamamen uyaran altında kalmaktadır. Oysa kendi oynadığı oyuncaklarda tamamen kendi iç dünyasını yansıtmakta ve kendi kontrolü altında olmaktadır. Bu yüzden ikisi arasında önemli bir fark vardır.
Bilgi verici videolar için teşekkürler.
Çok güzel bir video olmuş. Dedikleriniz çok mantıklı geldi hocam. Dediklerinize katılıyorum bilgileriniz için teşekkürler.